بررسی وضعیت همزیستی میکوریزایی چند گیاه غالب در بیابان های استان سمنان

چهل و یک نمونه از خاک و ریشه اطراف برخی گیاهان غالب مناطق کویری استان سمنان جمع آوری و بررسی شد. در 24% از گونه های بررسی شده هیچ اثری از همزیستی میکوریزایی دیده نشد ولی در 76% درصد از آن ها آثار همزیستی میکوریزایی، چه به شکل حضور اندامک های قارچی در ریشه ها و چه به شکل هاگ در خاک دیده شد. بیشترین میزان همزیستی (76%) در ریشه های گیاه کهور (prosopis faveta) از تیره mimosaceae دیده شد. برخی گیاهان همچون aeluropus lagopoides و atriplex leucoclada، هم با همزیستی میکوریزایی و هم بدون همزیستی میکوریزایی دیده شدند. در برخی موارد برای گیاهانی همچون tamarix aphylla که به لحاظ زیست محیطی و اقتصادی پراهمیت است، همزیستی میکوریزایی بالایی دیده شد (26%). با بررسی هاگ های جدا شده از خاک، 14 گونه قارچ همزیست میکوریزایی شناسایی و فراوانی وقوع آن ها نیز مشخص گردید.